• کوروش هخامنشی در منشور خود بارها و بارها به پرستش یک بت اقرار کرده است.
  .
  بارها و بارها در منشورکوروش از مردوک ، خدای ساختگی و دروغین مردم بابیلون نام برده و او را ستوده است
  .

• 
  کوروش ، مردوک را پادشاه آسمان و زمین معرفی می کند،او را ناظر بر خود می داند، میگوید از اینکه برخی از مردم بابیلون خدایانی دیگر را پرستش میکنند خشمگین است.

• 
  کورش میگوید که این پادشاهی هدیه ای از جانب مردوک است و مردوک از او راضی است. کوروش میگوید که وی همواره به دنبال پرستش و نیایش مردوک است. و خود را برگزیده ی وی می داند. مردوک به او پیروزی عطا کرد.
  .

• 
  
  وی را سرور بزرگ خود معرفی میکند
  مردوک به کوروش برکت میدهد و کوروش از او بسیار می ترسد.
  .
  .
  ماجرای ترجمه جعلی منشور کوروش توسط اشرف پهلوی ؛
  
  
  .
  .
  استاد حسن پیرنیا می افزاید که کورش در تحکیم پایه های معبد مردوک
  (اساهیل) بسیار تلاش کرد و در راه تزیین و ترویج پرستش مردوک کوشش بسیار نمود[1]
  .
  اما به راستی این مردوک کیست؟
  مردوک‏(Marduk ) ، رب النوع بابلیها (پسر خداى آسمان و قائم‏مقام او) در دوران کاسیان به ریاست خدایان بابل ارتقا یافت. طبعا مرکز پرستش او بابل بود.[2]
  
  مردوک خدای خدایان بابل بوده و دارای فرزندانی نیز بوده است ، برای مثال نبو نام فرزند مثالی او بود.[3]
  
  حسن پیرنیا در تاریخ ایران باستان اشاره میکند که مردوک - خدای خدایان - در بابل ، مجسمه بود . یعنی بت بود.[4]
  .
  گرانتوسکی نیز تصریح می کند که : « خشایار شاه، دستگاه شاهى بابل را منحل و معبد بزرگ بابلیها را ویران کرد، مجسمه خداى بزرگ بابلیها یعنى مردوک را به پارس برد.»[5]
  .
  سرپرسی سایکس میگوید که مردوک توسط نبوکدنسر اول از عیلام به بابل بازگدانده شد (!) .
  همین نشانگر این است که مردوک به صورت مجسمه - بت - بود نه چیزی دیگر.[6]
  
  و البته ایشان ، به صراحت از بت بودن مردوک حکایت میکند
  .
  
  برخی منابع:
  .
  1. تاریخ ایران باستان‏ حسن پیرنیا ، ناشر: دنیاى کتاب‏ ، تهران‏ ، چاپ اول‏ ، ج 1 ص 391
  2. عباس قدیانى‏ ، فرهنگ جامع تاریخ ایران‏ ، انتشارات آرون‏ ، تهران‏ ، چاپ ششم‏ ج 2 ص 766
  3. همان ، ج‏2 ص 817
  4. تاریخ ایران باستان‏ حسن پیرنیا ، ناشر: دنیاى کتاب‏ ، تهران‏ ، چاپ: اول‏ ، ج 2 ص 1532 ، ج 1 ص 700 - 699
  5. ادوین گرانتوسکى ، تاریخ ایران از زمان باستان تا امروز ، ترجمه کیخسرو کشاورزى‏ ، انتشارات پویش‏ ، تهران‏ ، چاپ اول‏ ، صفحه 98
  6. سرپرسى سایکس ، تاریخ ایران‏ ، ترجمه سید محمد تقى فخر داعى گیلانى‏ ، ناشر: افسون‏ ، تهران‏

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: